Ervaringen

- Geanonimiseerd - 

Harriët 'door de opstelling kon ik me meer overgeven aan wat er komt. Mijn kinderwens werd rustiger. 

In de opstelling werd haar grote kinderwens helder. En ontstond er meer rust nadat ze de energie van 'het gewenste kindje' voelde. 

Wim 'de opstelling hielp me ineens van de hoofdpijn en disbalans af'. 

Hij had een slag op zijn hoofd gehad. Na de reguliere paden betreden te hebben, bleef hij na een jaar nog de hoofdpijn en  het 'niet meer de oude gevoel' houden.

In de opstelling werd helder dat hij zich had verbonden had met de dood. Nadat dit hersteld was, haalde hij opgelucht adem, kwam zijn kleur en balans terug, en was zijn hoofdpijn verdwenen. Toen we in de maanden daarna nog twee keer contact hadden, bleek de balans blijvend. 

Petra 'ik zie de situatie met mijn broer duidelijker'. 

Ze had veel irritatie naar haar oudere broer, en wilde kijken wat er speelde tussen haar en hem.

In de opstelling werd duidelijk dat ze eigenlijk teveel voor hem aan het zorgen was. Door dit inzicht werd de situatie met hem overzichtelijker en kon ze zich rustiger naar hem opstellen. 

Alexia 'het contact met mijn zoon is dichterbij en heel fijn geworden'. 
Ze had een thema met veel afstand en irritaties heen en weer met haar zoon.
In de opstelling werd helder welke thematiek in vertrouwen en openheid hiermee te maken had. En ook welke verbindingspijn hierin voor haar speelde. Na de opstelling heeft ze nog stukjes verder uitgezocht in haar eigen hechtingspijn.  En daarna kwam ze terug met dat het goede nieuws dat er zo enorm veel meer hechting en vertrouwen is gekomen met haar zoon. 

Anny 'de steun van mijn grootmoeder ervaar ik nu heel dichtbij'
In de opstelling kon ze de kracht van haar moedersmoeder toelaten, ook al was de rest van de familie op afstand. Dit geeft haar erg veel rust. 

Piet 'ik voel me meer positief'
Zijn ouders hadden hem met veel stilte en negatief gedrag bejegend, wat voor hem als negatieve beoordeling voelbaar is.

Hij leerde positieve ankers te creëren, zijn grootmoeder als steun erbij te nemen, en zijn thuissituatie als positieve omgeving in te zetten. Hierdoor kon hij in de positieve spiraal blijven, en werd hij sterker. 

Hermien: ‘Ik overeet niet meer’
‘Hermien is een struise volle vrouw van eind dertig. Ze is altijd vol vrolijke verhalen. Aarzelend maar ook nieuwsgierig was ze benieuwd naar de oorzaak van haar gewicht. 
In de opstelling ontdekte ze dat de oorzaak voortkwam uit het idee ’sterk te moeten zijn’. En dat ze niet zoals haar moeder wilde zijn. Haar moeder was uiterlijk een fragiele kwetsbare vrouw. Als Hermien haar krachtbronnen vindt, kan ze haar moeder toelaten met haar kwetsbaarheid. Ook bleek de zorgneiging voor haar moeder, dit weerleggen maakte haar rustiger.  Een maandje later vertelde Hermien me dat ze sinds de groep pas echt doorhad dat het overeten was om sterk te zijn. En dat ze nu op die momenten andere keuzes te maakte. ‘Ik overeet niet meer’ vertelt ze blij en dankbaar. Ik hoorde een onhandig raakbare vrouw, die het beter met zichzelf kon vinden. 

Josephine: ‘Het contact met mijn zoon is ineens als vanzelf weer goed’’
Josephine is een lange tengere blonde vrouw van rond de 45 en kwam binnen met nogal wat woede en ogen vol paniek. Ze vertelde over de agressie van haar zoon die niet bij te sturen was.Hij was daarom bij haar ex gaan wonen, en het contact was minimaal. Josephine wist niet meer wat ermee te doen en overwoog het contact te verbreken.

In de groep bleek dat de zoon een onverwerkt verdriet van haar moeder had overgenomen. Als de moeder dit verdriet toelaat, kan Josephine haar moeder toelaten. Jospehine en haar zoon krijgen meer rust en is er toenadering mogelijk. Ruim een maand later schrijft Josephine ‘Ik ben sterker in mijn kracht komen te staan, maar het allerbelangrijkst en tevens het meest wonderbaarlijke, onbegrijpelijke (behalve als je je over geeft aan de kracht van een familieopstelling...) is dat het contact met mijn zoon VANZELF (??????????) direct weer goed was. Ik kon het eerst zelf gewoon niet geloven, maar het blijft goed. Een allerprachtigst kado in deze donkere dagen.’

Joke: ‘Mijn moeite met ontvangen van geld en overvloed bleek mijn moeite met het ontvangen van mijn ouders te zijn.’
Joke is een kleine fragiele vrouw van eind vijftig. Ze had vaak weinig geld, en als er meer geld was voelde ze zich zo onhandig ermee. Geld had een negatieve bijklank voor Joke. 
In de groep ontdekt ze haar moeite met ontvangen, van geld en ook van haar ouders. Ze heeft eigenlijk altijd gezorgd en gegeven. Joke krijgt een soort zelfvertrouwen nu ze echt mag ontvangen. Ze noemt ook ‘ik ben het waard om te ontvangen’.

Jeroen: 'Mijn moeite met mijn baas, bleek een sterke wens naar mijn vader. Ik ben nu veel rustiger naar mijn baas'.

Kim: ‘Ik begrijp mijn verbinding met mijn moeder meer, ik kan mijn innerlijk kind meer voelen. Hierdoor ben ik meer tevreden met mezelf nu’. 

Francoise: ‘Ik kan mijn levenskracht meer voelen, en maak nieuwe stappen. Dit nadat ik lang down was na het overlijden van mijn moeder’

Gerard: ‘Ik voel me nu meer op mijn gemak bij mijn vader. Ik ben inwendig veel rustiger waardoor ik minder neig naar alcohol’.

Els: ‘Ik werd me bewust dat ik het oorlogsverleden van mijn vader met me meedroeg, en dat dit me beperkte in relaties. Niet hoeven zorgen voor mijn vader was een grote stap’.